Ron Peperkamp on Thu, 18 Apr 2002 17:51:02 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] Ravage van NIOD |
(Buiten Nettime ontving ik een aantal mails n.a.v. mijn vorige post. I.v.m. met de discussie leek het mij zinniger de vragen hier te behandelen) Alex van actieblad Ravage schreef: > Mij houden de volgende vragen me bezig: > - hoe onafhankelijk is het NIOD Het NIOD is een wetenschappelijk instituut dat weliswaar gefinancierd wordt door OCW, maar volledig onafhankelijk van de politiek historisch onderzoek verricht. Na het verschijnen van het laatste deel van 'Het Koninkrijk' en het verscheiden van ome Lou, zaten ze daar een beetje met hun duimen te draaien. Opheffing hing in de lucht, maar met Screbrenica zag men opeens een nieuwe functie voor het alleszins respectabele instituut. Kabinet, noch parlement wilde namelijk een parlementair onderzoek (en het volk was ook niet in hevige verontwaardiging naar het Binnenhof getrokken), maar men voelde wel aan dat er toch íets moest gebeuren. Een grondig, en waarschijnlijk langdurig (want wetenschappelijk) onderzoek door een hooggewaardeerd historisch instituut, bood de perfecte ontsnapping uit een hoogst ongemakkelijke situatie. Juist het feit dat het NIOD (als RIOD) al meermalen had bewezen volkomen onafhankelijk te kunnen opereren, en er ook niet voor schuwde zittende gezagdragers aan te klagen (Bernhard, Aantjes), maakte dit tot een ideale - want 'onverdachte' - oplossing. (Over de gretigheid waarmee De Jong destijds Aantjes voor het blok zette, valt in dit verband ook nog wel iets te zeggen, maar dat voert nu misschien te ver). M.a.w.: de onafhankelijk van instituut was precies de waarborg voor de politiek dat de kwestie Screbrenica - voorlopig tenminste - van de politieke agenda zou verdwijnen. Iedereen wist allang hoe en waar het in grote lijnen mis was gegaan, maar onder het mom van 'de onderste steen naar boven halen' hoefde het kabinet, nóch het parlement, het nationale journaille of de bevolking, zich aan een pijnlijk zelfonderzoek over te geven. Ik noem expres deze vier groepen omdat in het samenspel dat wij democratie noemen, aan ieder een specifieke rol - en bijhorende verantwoordelijkheid - is toebedeeld. Maar nu het op die verantwoordelijkheid aankwam, had iedereen even geen zin in zijn rol. Dus stuurden wij er een wetenschappelijke expeditie op uit om eens héél diep en héél ver weg een geschikte acteur voor de rol van schuldenaar op te duikelen. Alles was best - zolang als de jacht op dit spook maar niet in óns hoofd hoefde plaats te vinden. > - klopt het dat verschillende ministers, waaronder Kok natuurlijk, zich actief hebben > bemoeid met de totstandkoming van het rapport. Dit in de vorm van de samenstelling > van leesgroepjes die de afzonderlijke hoofdstukken voorafgaande publicatie hebben > doorgenomen. Dit lijkt mij meer iets voor mensen die geloven dat Kok c.s. eigenlijk ontvoerd zijn door marsmannetjes en een mysterieus implantaat achter hun oor hebben gekregen waarmee zij alle ons bekende wetten van redelijkheid en aannemelijkheid kunnen omzeilen. Rozenkruisers en Vrijmetselaars schijnen middels dezelfde apparaatjes via onzichtbare stralen ook geheime informatie te kunnen ontvangen die zij vervolgens aan de maffia doorspelen - maar die maffia is eigenlijk weer een heel oud genootschap van gemuteerde buitenaardsen die al millennia lang proberen hier een kolonie te vestigen. Ik heb het nooit allemaal goed begrepen, maar het schijnt erop neer te komen dat democratisch gekozen politici er per definitie op uit zijn om op geniepige wijze het algemene belang zoveel mogelijk schade te berokkenen. > - het kan toch geen toeval zijn dat een maand voor de verkiezingen het rapport wordt > gepresenteerd Met de vraag wat allemaal wel of niet kan en de rol die het toeval hierin speelt, komen we meer op het terrein van de kwantumfysica. Inderdaad ook een terrein vol geheimzinnige informatieoverdracht en onzichtbare straling - maar ik vraag mij toch af in hoeverre deze krachten ook betrekking hebben op de materie die wij hier bespreken. Volgens mij lopen we dan toch tegen een klein schaalprobleem op. Je wilt waarschijnlijk suggereren dat het kabinet op één of andere wijze voor elkaar heeft gekregen, dat de tijdbom van het Srebrenica rapport pas helemaal aan het einde van de tweede termijn is afgegaan. Tsja... zeg nooit nooit en kennen, kannen en kunnen zijn drie verschillende dingen waarvan er één niet klopt - maar het is toch niet erg aannemelijk. Heb jij wel eens geprobeerd om drieduizend pagina's te schrijven in de volle wetenschap dat íeder woord door duizenden mensen van voor en achter geproefd en besnuffeld zullen worden? Joyce's Ulysses is hier toch niets bij - en hoeveel jaar deed hij daar niet over? En dan heb ik het alleen nog maar over de vorm... > - werd met Srebrenica niet opnieuw aangetoond dat we het kostbare leger af dienen > te schaffen of te privatiseren? Immers, er mogen geen slachtoffers vallen onder het > personeel, want dat is slecht voor het imago en levert nog minder sollicitanten op. Dat privatiseren begrijp ik niet helemaal, maar de rest is natuurlijk een interessante gedachte - al was het maar omdat hij behoort tot de eerste gedachten die de mens een beetje op orde trachtte te brengen en ons sindsdien ook niet heeft losgelaten. De wereld is een weerbarstige plek waar je af en toe met geweld een deuk in wilt slaan - maar ja, dat geeft meestal een hoop troep (plus vuile handen) en dat willen we óók weer niet. Zo kunnen we de zaak toch wel een beetje samenvatten dacht ik. Maar wellicht begeef ík mij nu een beetje op de verkeerde schaal... Het leger afschaffen is geen optie. Een leger laten afsterven, is echter iets heel anders. Dit is wat zo mateloos fascineert aan de beelden van het hele Screbrenica-drama: wij zien daar Hollandse jongens en meisjes gewoon weigeren om voor een idee (lees: principe) te sterven. "Verhip! het gaat hier helemaal fout - er worden zomaar mensen gemarteld en doodgeschoten! Zal ik mij nu wel of niet in mijn korte mouwen en korte broek op die Servische tank storten? Volgens de instructies mag het niet en het heeft natuurlijk ook helemaal geen zin, maar het is wél een mooie principiële daad - zoals in de film enzo. Maar ja, een kogel door je kop is nu ook weer zo wat, dus rot maar lekker op met je principes - het is hier sowieso een zooitje dus waarom zou IK uitgerekend HIER een ultieme daad stellen?" Dit zal zo ongeveer de redenering van onze jongens en meisjes te velde zijn geweest - een redenering die zich echter probleemloos laat vertalen naar de formele discussies van de hogere militaire en politieke echelons. Kortom: wij hebben een leger dat geen deuk in een pak boter WIL slaan. We kúnnen het misschien wel (wij beschikken immers over ruim voldoende middelen) - maar wij wíllen het gewoon niet. Vuile handen vinden wij vies - dat is de cultuur waarin wij leven. Daarom kijken wij neer op het hoogdravende patriottisme van de Amerikanen. Die holle retoriek over way-of-live en freedom en liberty en God's-own-country vinden wij op zijn zachts gezegd tamelijk infantiel. Maar dat is nu wel precies het soort retoriek dat nodig is om mensen zo gek te krijgen ergens voor te willen sterven. Natuurlijk gaat het voor de individuele rekruut binnen een eenheid veel meer om de simpele psychologie van de eigen club - maar het appèl is een moreel appèl. Zelfs het idee dat je het opneemt voor je eigen maatje, gaat nog altijd uit van een moreel concept. O.k., wij kunnen dit afdoen als een simplistische moreel van de jungle of de getto of zo - het Darwinistische concept van een groep die slechts door individuele opoffering in staat is bedreigingen te overwinnen - maar voor al die rekruten uit die getto's die daar dagelijks bedreigingen ondergaan, is deze simpele moraal bijzonder relevant. En heb je eenmaal een leger dat bereid is te sterven voor ideeën, dan hoef je voor iedere actie alleen nog maar een nieuw motto te verzinnen. Vergelijk dat nu eens met de filmpjes waarmee onze defensie manschappen probeert te werven. Die gaan over opleidingen, goede banen en interessant - of op zijn minst 'nuttig' - werk. Daarnaast ademen ze allemaal een sfeer van 'funseeking'. Wij willen geen blinde machines uit de getto in ons leger. Sterker nog: wij hébben helemaal geen getto's waaruit wij dergelijke rekruten kunnen betrekken (nou ja - nog niet tenminste). Zodoende bestaat ons leger uit gewone mensen, met gewone aspiraties, gewone gevoelens en gewone cognitieve vermogens waarmee deze twee worden afgewogen. Maar met het ontnemen van een hogere moraliteit (n.l. de bereidheid om te sterven) aan onze defensie, is zij meteen ook ontslagen van de verantwoordelijkheid voor die moraliteit. En dit is precies wat Screbrenica laat zien: niet de Dutchbatters of de generaals moeten nadenken en beslissen over de stervenswaardigheid van een zaak en daar dan de consequenties van dragen - die taak hebben wij van hen overgenomen! Noblesse oblige - dát is de harde les die wij burgers nu leren. De vraag of wij niet beter een hek om Joegoslavië hadden kunnen zetten en die gasten het allemaal maar zelf hadden laten uitvechten, heb daarom altijd vrij potsierlijk gevonden. Een veel betere vraag is immers, of wij werkelijk bereid waren om een hek om onszelf te zetten! Waren wij werkelijk bereid waren om onze lullige nietigheid te accepteren en daaraan ook de consequenties te verbinden? Niet dus. Dat was het morele gevecht dat niemand durfde aan te gaan. De TV uitzetten en met de armen over elkaar op de bank blijven zitten, of de confrontatie met de grote boze buitenwereld aangaan? Welnu, we hebben gekozen en het ging fout want we dachten dat ons leger zich net zo edelmoedig zou gedragen als dat wij onszelf op de bank voelden. Maar helaas, pindakaas - die tijd is voorbij. Het leger, dat zijn wij tegenwoordig zelf. Ik herhaal nog maar eens: noblesse oblige! Onszelf opheffen blijft natuurlijk altijd een optie. Kunnen die kolonisten eindelijk eens de zaak overnemen... > - het opstappen als minister, ambtenaar, burgemeester (zie Enschede) of kabinet is > geen straf: binnen de kortste keren aanvaarden ze elders een topbaan. > - verantwoordelijke generaals en politici dienen bestraft te worden in een > onafhankelijk internationaal gerechtshof te Den Haag of Srebrenica... Ik ben weer aardig aan het draven, dus als je het niet erg vindt laat ik deze vragen even aan de andere Netttimers. _____________________ Ron Peperkamp ron@peperkamp.nl _____________________ ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).