[Nettime-nl] Webdagboek uit Mumbai

[RISQ <info@risq.nl>]

Dagboek Mumbai

Auteur: John Verhoeven
Mumbai, donderdag 15 januari.
RISQ | http://www.mumbai.risq.org

De komst van zo'n tachtigduizend deelnemers aan het World Social Forum naar
het Indiase Mumbai zal de ongeveer 15 miljoen inwoners van deze stad niet
direct uit hun slaap houden. De meesten zullen er niets van merken.

Maar het ziet er naar uit dat sommigen er een graantje van kunnen meepikken.
De talrijke kinderen bijvoorbeeld, die hier op de hoeken van de propvolle
straten proberen van de passanten enkele rupees af te troggelen, hebben er
in elk geval enkele tienduizenden 'klanten' bij. Juist van de bezoekers van
het Forum, dat immers de trotse slogan "Een andere wereld is mogelijk"
draagt, mag je hopen dat ze de rauwe armoede om hen heen niet proberen te
negeren.

Het is niet voor het eerst maar ik moet er altijd weer even van slikken, als
het me overkomt: de confrontatie tussen deze straatarme, graatmagere, vuile
kinderen en mijzelf, twee werelden die op elkaar botsen bij de uitgang van
een treinstation. Ik heb al lang geleden besloten deze confrontatie niet
moeilijker te maken dan het is: ik heb altijd wat geld in mijn borstzakje
zitten, en al weet ik dat ik er niets mee kan afkopen, alle kleine beetjes
helpen. Al zal het WSF verder niets opleveren, dan toch dit: duizenden rijke
en overwegend blanke westerlingen gaan hier dagelijks heel wat geld geven
aan deze kinderen.

We hebben geluk want ons hotel ligt in noordelijk Mumbai en dat is, zo
blijkt, per knetterende riksja niet meer dan twintig minuten verwijderd van
het terrein waar het WSF plaatsvindt. Vele anderen zullen de komende vijf
dagen elke dag minstens een uur of anderhalf, soms meer, in riksja's en taxi
's moeten zitten om naar de NESCO-terreinen te komen. De rit ernaar toe is
nogal, wat zal ik zeggen, hectisch: vrachtwagens naderen mijn rechterbeen in
de open brommertaxi tot op een paar decimeter, terwijl tot het laatst
onduidelijk blijft wie er naar links uitwijkt of naar rechts wil. De
riksjarijder gooit zich met een vaartje van rond de vijftig kilometer per
uur met doodsverachting tussen de andere weggebruikers. Iedereen vecht hier
voor zijn plekje, en de sterkste wint: een voor de hand liggende maar
treffende metafoor voor het leven in deze miljoenenstad.

Gelukkig zijn alle activiteiten van dit Wereld Sociaal Forum geconcentreerd
op een grote locatie. Stel je voor dat je, zoals in Porto Alegre, de hele
dag tussen drie of vier locaties zou moeten pendelen. Dat was in de
Braziliaanse stad, met zijn honderden kleine, knalrode taxi's, heel goed te
doen. Hier zou dat een hel zijn.

Het terrein ziet er uit alsof het ooit een grote fabriek heeft gehuisvest.
Ik zal eens navragen hoe dat precies zit, maar de grote hallen met hoge,
halfopen daken van golfplaten, lijken me nog het meest te passen bij een
fabriekshal. Binnen is het, daags voor de aanvang, nog lang niet voor
elkaar. Een ongelooflijke hoeveelheid witte plastic stoeltjes staat al
keurig in het gelid, maar de vloer ligt nog bezaaid met rommel en stof. Is
dit morgen allemaal weg? Ik betwijfel het.'s Middags is er een eerste
persconferentie in een van die grote zalen: enkele tientallen journalisten
klonteren samen achter een tafel met officials. De toespraken zijn
nauwelijks te verstaan omdat op de achtergrond een machine ratelt. Is dat de
airco? Blijft dat de komende dagen zo?

Aan de rand van de fabriekshallen, zelfs tussen de bomen, zijn allerlei
kleine zaaltjes in elkaar gezet. Opgebouwd uit - ik zie dit voor het eerst -
katoen en bamboe. Zelfs de gevel is van katoen, het raam een uitgespaarde
opening. Het lijkt wel een filmset. Met weer die plastic stoeltjes. Lekker
koel is het zeker, en regenen doet het hier nu toch niet.

Ofschoon deze stad wel iets anders aan zijn hoofd lijkt te hebben, is het
Forum een vast item voor de Engelstalige krant Times of India en 's avonds
het Mumbai-tv.station. De krant meldt dat het WSF in totaal minstens 3,5
miljoen dollar kost. Wie betaalt dat? Interessant: de Nederlandse deelneming
aan dit WSF is minimaal, in aantallen gesproken. Maar volgens de Times zijn
twee Nederlandse NGO's, NOVIB en Hivos, met het Britse Oxfam International,
de belangrijkste geldschieters. Samen betalen ze 60 procent van alle kosten.
De grote rol van dergelijke niet-gouvernementele organisaties duikt trouwens
steeds vaker op in de discussies. Ik denk dat we hier nog veel meer van gaan
horen.

Veel vooral linkse WSF-bezoekers en groepen autonomen zien het WSF nu vooral
als een door grote burgerlijke organisaties gedomineerd spektakel, waar voor
de rechtvaardige strijd tegen het monster van het kapitalisme nauwelijks nog
plaats is ingeruimd. Er is zelfs een alternatief Forum aangekondigd, Mumbai
Resistence, van waaruit dreigende geluiden richting het WSF klinken.
Misschien staan ons nog een paar verrassingen te wachten. MumbaiResistence
heeft alvast alles in een straal van een paar kilometer rondom de
WSF-locatie volgeschilderd met leuzen anti het WSF. Vorig jaar was dat nog
ondenkbaar, maar nu lijkt het dan toch echt zo te zijn: het WSF heeft er een
vijand bij. Morgenmiddag gaat het allemaal beginnen, vandaag probeer ik nog
te wennen aan de drukkende hitte, de smog, de herrie, en ben ik bezig
geweest mijn mobieltje met nieuwe belkaart en mijn laptop aan de gang te
krijgen.



______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (grootveld@nrc.nl).