kees on Tue, 12 Jun 2007 11:23:43 +0200 (CEST) |
[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]
[Nettime-nl] G8: The media gets the massage |
G8: The Media Gets the Massage: De ongelijke strijd om de media "Een onbegonnen zaak" was onze eerste reactie, toen we op dinsdag 5 juni, de dag voor de G8-top daadwerkelijk moest beginnen, het officiële media-centrum in Kühlungsborn - het badplaatsje naast Heiligendamm - met een bezoek probeerden te vereren. Niet- geaccrediteerde mediawerkers zoals wijzelf kwamen er überhaupt niet in, maar de met ons meegereisde Duitse documentairemaker C. was het wel gelukt om accreditatie te verkrijgen en zou later nog met camera naar binnen gaan. Omdat het mediacentrum nog niet officieel geopend was, waren de hekken eromheen nog niet goed afgesloten en konden we er omheen lopen en naar binnen kijken. De voorbereidingen waren in volle gang: grote videowanden werden opgesteld, een dansgroep oefende een openingssceance, golfkarretjes met de vlaggen van de 8 G8-landen (en een EU-kar) stonden opgesteld en de veelbesproken massagesalons in kleurrijke designtenten stonden al warm te draaien. Aan weerskanten van het -door de Nederlandse tentenbouwer De Boer opgezette - mediadorp bouwen grote tv-zenders hun podia op vanwaar ze verslag zullen doen. De geaccrediteerde journalist ging naar binnen om zijn persmap te halen en kwam na twintig minuten naar buiten met de verwachte verhalen over het warme bad aan eten, drinken en vermaak waarmee de journalisten daar onthaald worden. Alles is gratis en in overdadige hoeveelheden aanwezig. Het instructieboekje dat alle journalisten krijgen als ze zich bij het perscentrum aanmelden, is in ieder geval duidelijk: de G8-top heeft een duidelijk programma van persconferenties en fotoshoot-momenten opgesteld. De enige manier waarop journalisten daarvan kunnen genieten, is als ze via het perscentrum op een speciaal voor de gelegenheid gereserveerd toeristentreintje stappen, dat hen linea-recta naar Heiligendamm zal vervoeren. Het treintje is aan weerszijden afgeschermd met rollen nato-prikkeldraad. "Het is verboden om op eigen gelegenheid naar Heiligendamm te gaan" vermeldt het boekje. Met andere woorden: journalisten die via de normale wegen - en dus dwars door de demonstranten - en via een van de drie andere toegangspoorten in Heiligendamm proberen te geraken, zal de toegang geweigerd worden. De enige manier om in Heiligendamm te geraken is via het mediadorp en met het treintje. De tactiek is bekend van andere toppen. Het mediadorp wordt dusdanig ingericht dat de journalisten eenmaal daarbinnen nooit meer naar buiten willen (of durven) om nog eens een normaal mens te ontmoeten of een activist tegen het lijf te lopen. Ze worden vervolgens volgestopt met weelde en boodschappen van de heersers. Een hoogtepunt van deze tactiek was tijdens de Amsterdamse EU-top in 1997 te beleven, toen het mediadorp zo was ingericht dat het nauwelijks nog mogelijk was om er weer uit te geraken. Na afloop van de top konden we in de hele stad journalisten zien zeulen met de bij het pretpakket behorende wieltjeskoffer vol EU-cadeautjes (dozen wijn, computers...). Maar de tactiek werkt maar ten dele. De meeste journalisten zijn gelukkig ook niet gek, en krijgen na verloop van tijd behoefte aan andere geluiden dan de propaganda van hun gastheren. Schril contrast De manier waarop pers door de actievoerders wordt ontvangen, kan nauwelijks meer verschillen met het warme bad waarmee ze door de G8- organisatie worden onthaald. In de drie actiekampen waar de duizenden activisten kamperen die de top willen blokkeren, kunnen 'commerciële media' niet binnen. Er bestaan strikte regels om de media buiten het kamp te houden. Daarvoor zijn meerdere goede redenen. Veel actievoerders zien commerciële media als verlengstuk van de macht en willen niets met ze te maken hebben. Daarnaast is bekend dat de Duitse politie de mediabeelden gebruikt om omvangrijke databases van gezichten aan te leggen, zodat ze daarmee actievoerders die militante acties voeren, kunnen vervolgen. En ten slotte is het niet de bedoeling dat de blokkadeplannen op straat komen te liggen doordat cameraploegen de groepen mensen die voorbereidingen treffen filmen. Bovendien zorgt de media-aanwezigheid voor veel verstoring: elke keer als een journalist of cameraploeg een tent binnenloopt waarin vergaderd wordt over acties, moet de vergadering onderbroken worden om de journalisten te woord te staan en te verwijderen. Toch doen de organisatoren van de kampen hun best om media te bedienen. Bij de ingang van elk kamp is een perstent ingericht waar ze zich met specifieke vragen kunnen wenden. Er zijn plekken net buiten het kamp ingericht waar ze wel kunnen filmen/fotograferen en een paar keer wordt er een kleine tocht over het kamp georganiseerd waarbij actievoerders gewaarschuwd worden dat er media aan het werk gaan. Bij een zo'n sessie liepen meer dan honderd journalisten mee, hetgeen een tamelijk surrealistisch beeld vormde. De persgroep van de kampen werkt zich uit de naad en probeert aan de meest uiteenlopende verzoeken te voldoen. Bij de Nederlandse groep leverde dat niet altijd volledig succes op. Zoals bij het verzoek van een Friese krant om actievoerders uit Friesland te mogen interviewen. Na wat zoeken werden twee Friezen gevonden, die echter geen interesse bleken te hebben om hun woord te doen, waar de journalist het vervolgens mee moest doen. Nu maar hopen dat die daardoor niet gepikeerd een snerend verhaal over de actievoerders gaat maken... Tegen de miljoenen Het is een ongelijke strijd. Tegenover de met miljoenen bepoederde journalisten in het G8-mediakamp, staan wat oververmoeide media- activisten in gammele tentjes met gsm's die het vaker niet dan wel doen, omdat het netwerk voortdurend overbelast is. Waar de G8 professionele mediateams heeft van goedbetaalde pr-experts, zijn het in het tegenkamp mensen die druk bezig zijn met blokkades voorbereiden en die ook nog deelnemen een de taken die een kamp draaiende houden. De kampen zijn opgedeeld in 'buurten' (barrio's) die twee keer per dag vergaderen om de taken te verdelen. De wc's moeten schoongehouden worden, er moet gekookt worden voor duizenden mensen, wachtgelopen tegen nazi's en politie, infostructuren opgezet worden, etcetera. En niemand krijgt een cent loon betaald. In Kamp Reddelich (waar ruim 3000 mensen verblijven) zijn twee ingenieuze doucheplekken ingericht waar maximaal 20 mensen tegelijk onder de koude tuinslangen plaats kunnen nemen... Het besef dat de protesten tegen de G8 ook een slag in de media zijn, is echter alom aanwezig. Vooral na de rellen die de startdemonstratie op 2 juni afsloten, waarna de meest wilde verhalen de ronde deden over het gewelddadige karakter van een deel van de demonstranten, was velen duidelijk dat de strijd nu pas goed begonnen was. Ook Nederlandse activisten doen hun best om Nederlandse media te woord te staan. Eerst moesten al hun verzoeken om met een groep mee te mogen reizen of in een van de kampen met hen te verblijven, vriendelijk van de hand gewezen worden. Vervolgens wordt geprobeerd ze toch zoveel mogelijk van informatie te voorzien. De omstandigheden zijn daarbij verre van ideaal. In de kampen zelf is slecht toegang tot internet en kranten, dus je weet niet goed hoe de berichtgeving tot dan toe geweest is. Om niet bij het kamp af te spreken, waar filmen unerwunscht is, maken we vroeg in de ochtend een afspraak in het nabijgelegen dorpje Bad Doberan om een tv-ploeg een interview te geven. Nauwelijk geslapen de dag tevoren en na een heldhaftig verblijf onder de koude tuinslang om 8 uur 's morgens, moet je dan met ongekamde haren je woord doen tussen drie voorbereidende vergaderingen in, terwijl je gsm onophoudelijk afgaat omdat je hele mediabus net door de politie in beslag genomen is op beschuldiging dat die de militante acties zou coördineren. De afspraak om de dag erna in contact te blijven valt in het water omdat we bij het opwerpen van een blokkade gearresteerd worden en de rest van de (donder)dag in een soort Guantanamo-achtige kooien verblijven, en de telefoons en andere toebehoren in beslag genomen zijn... Typerend is ook een live-debat dat ik mag voeren in het radioprogramma Met Het Oog op Morgen, over "het geweld van de demonstranten". Het vindt live plaats om 23.30 uur, door een gammele gsm temidden van drieduizend rumoerige mededemonstranten nadat we de hele dag in de weer zijn geweest. Probeer dan maar eens uit te leggen dat vooral de politie geweld gebruikt en de nette ngo's eens moeten beseffen dat ze minstens zo problematisch zijn omdat ze niet meer in staat zijn om de neoliberale ellende het hoofd te bieden... Troefkaart Afgezet tegen de met miljoenen gepamperde journalisten in het mediadorp, zou je geneigd kunnen zijn om bij voorbaat de handdoek in de ring te werpen. Er zijn echter wat factoren die in ons voordeel zijn. Ten eerste wordt duidelijk dat de protestacties dermate massaal en veelzijdig zijn, dat journalisten er en masse naar toe getrokken worden. Dat wil nog niet zeggen dat ze ook geïnteresseerd zijn in ons inhoudelijke verhaal, maar ze laten in ieder geval hun veilige media- dorpomgeving los. Wat dat betreft is het officiële G8-circus natuurlijk minstens zo voorspelbaar. We zien hier een klassiek geval van agenda-setting: de demonstranten is het ten dele gelukt om de kritiek tegen de G8 duidelijk op de agenda te zetten. De kunst voor de demonstranten die echt blokkeren, is nu om ervoor te zorgen dat de media niet alleen terecht komen bij de grote ngo's en marxistische groepjes die geheel niet betrokken zijn bij de daadwerkelijke blokkades en slechts op het spektakel mee liften. Zij hebben immers makkelijk praten (en doen). Zijn niet betrokken bij allerlei wilde acties en distantiëren zich daar vaak zelfs van, en hoeven hun geillegaliseerde achterban niet af te schermen. Als een godsgeschenk komt dan een incident rond een groepje politieprovocateurs bij een van de uitgesproken vreedzame blokkades op woensdag 6 juni. Het groepje van vier mannen sleept stenen aan en probeert de demonstranten aan te zetten tot een aanval op de politie, doch doet dat zo onbeholpen dat de omringende demonstranten ze wantrouwen en beginnen te roepen dat het politieagenten zijn. Drie van hen ontkomen, de vierde wordt overmeesterd en wordt door sommige demonstranten herkend als 'stille' uit Bremen. Na aanvankelijk te ontkennen, kan de politie kort daarna niet meer om de feiten heen en staan de media bol over het verhaal (http://www.spiegel.de/politik/deutschland/0,1518,487487,00.html). Dit onderstreept de vele signaleringen van escalaties tijdens de grote demonstratie op zaterdag 2 juni, door provocaties door politieteams. Ook niet mis was het feit dat ook het journalistentreintje naar Heiligendamm meerder keren door demonstranten geblokkeerd werd. Ze hadden immers beloofd alle transportwegen naar de G8-top te blokkeren, en vertoonden geen ontzag voor de geprivilegieerde media. Een poging om journalisten daarna per boot over zee naar Heiligendamm te vervoeren strandde op een te wilde zee, waarna deze onverrichterzake terug moesten keren naar het mediadorp om andere zaken te verslaan dan de plichtmatige G8-persconferenties. Behalve dan Volkskrantjournalist Hans Wansink, die al in de aanloop naar de G8-top zijn goedkeuring had uitgesproken van elk staatsoptreden, en niet ophield om tegen de demonstranten te sneren. Perfecte apotheose was de persconferentie op vrijdag 9 juni van het clownsleger in Kühlungsborn (http://www.indymedia.nl/nl/2007/06/45307.shtml). Terwijl iedereen z'n persconferentie aan het houden was, besloten ook de clowns, die met een omvangrijk leger bij de acties betrokken waren geweest, dat te doen en wel in hetzelfde dorpje waar het mediadorp zich bevond. Rijen relpolitie probeerden tevergeefs de goedgeluimde groep in de straten te stoppen om het strand te benaderen. De meute was echter veel te flexibel om gestopt te worden en stroomde eenvoudig langs de starre afzettingen, zwembanden, opblaaseenden en hele opgepompte zwembaden met zich meevoerend. Aan het strand aangekomen bleek daar juist de zender NDR/ARD met haar live slotprogramma te beginnen. Het podium stroomde snel vol met clowns en andere demonstranten die de microfoons grepen, waarna groepen vervaarlijk uitgedoste relpolitie- beambten ze even hardhandig als live van het podium smeten. De rest van het programma moesten de presentatoren volbrengen omringd door een haag ME terwijl daarachter in koor geschreeuwd werd dat "we een objectieve pers willen" of dat "we allemaal 129-a zijn" (naar het wetsartikel tegen terroristische groepen dat werd ingezet bij huiszoekingen tegen G8-kritici). Leuzen uit de voetballerij ("So Sehn Gewinnern Aus! So Sehn Gewinnern Aus!") overstemden de afsluitende tv- uitzending. Directe actie, ook in de media-strijd, is de troef van de demonstranten bij Heiligendamm. (Kees Stad, Globalinfo) -------------------------- leest http://www.globalinfo.nl en steun het vervolgens: giro 5146635 globalinfo Amsterdam ------------------------------- ______________________________________________________ * Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet * toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een * open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek. * Meer info, archief & anderstalige edities: * http://www.nettime.org/. * Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).