Pers Nederlands Film Festival on Thu, 2 Oct 2008 00:08:45 +0200 (CEST)


[Date Prev] [Date Next] [Thread Prev] [Thread Next] [Date Index] [Thread Index]

[Nettime-nl] Persbericht: Bekendmaking nominaties Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse Film 2008


Persbericht Nederlands Film Festival




 
Utrecht, 30 september 2008

 

 

Bekendmaking nominaties Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse
Film 2008

 
Vanavond zijn tijdens de Talkshow van het 28e Nederlands Film Festival de
nominaties bekendgemaakt voor de Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de
Nederlandse Film 2008. De Gouden Kalveren Jury presenteerde de genomineerden
na het zien van 72 filmproducties in competitie. De leden van de jury zijn
Nanouk Leopold, Britta Hosman, Albert ter Heerdt, Petra Goedings, Roberto
van Eijden, Jan Vandierendonck en Frans Afman (voorzitter).
 

Ook zijn de nominaties van de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek bekend
gemaakt; CALIMUCHO van Eugenie Jansen, SHANGHAI TRANCE van David Verbeek en
RECYCLE van Mahmoud Al Massad. Deze persprijs wordt vergeven door de Kring
van Nederlandse Filmjournalisten. De jury bestaat dit jaar uit Ronald
Rovers, Ellen van Slagmaat en Harry Peters. 

 
De Gouden Kalveren en de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek worden
uitgereikt tijdens het Gala van de Nederlandse Film op vrijdag 3 oktober van
20.00 tot 21.30 uur in de Stadsschouwburg Utrecht.  De uitreiking is live te
volgen op het internet via www.filmfestival.nl/festivaltv  en de VPRO doet
om 22.50 uur op Nederland 2 verslag van het Gala van de Nederlandse Film. 
 
De Jury reikt de Gouden Kalveren uit in zeventien categorieën: Beste Sound
Design, Beste Montage, Beste Production Design, Beste Muziek, Beste Camera,
Beste Korte Film, Beste Korte Documentaire, Beste Lange Documentaire, Beste
TV Drama, Beste Mannelijke Bijrol, Beste Vrouwelijke Bijrol, Beste Acteur,
Beste Actrice, Beste Scenario, Beste Regie, Beste Lange Speelfilm en de
Speciale Juryprijs. Voor de Speciale Juryprijs worden geen nominaties
toegekend.
 

Tijdens het Gala wordt ook het Gouden Kalf voor de Film1 Publieksprijs
uitgereikt aan de speelfilm met de hoogste waardering van de
festivalbezoekers. 

 
Vandaag is ook de jongerenprijs Moviesquad Utrecht Award uitgereikt. Tijdens
de Talkshow reikte de jury, bestaande uit jongeren tussen de 16 en 18 jaar,
de Moviesquad Utrecht Award uit voor SKIN van Hanro Smitsman.


De nominaties voor de Gouden Kalveren, de Grote Prijs van de Nederlandse
Film 2008, op alfabetische volgorde naar filmtitel:
 
BESTE KORTE FILM
Akiko van Michaël Sewandono
Nummer acht (Everything Is Going to Be Alright) van Guido van der Werve
Rif van Eric Steegstra
 
BESTE TELEVISIEFILM
Den Helder van Jorien van Nes
De fuik van Mischa Kamp 
Ooit  van Jaap van Heusden 


BESTE KORTE DOCUMENTAIRE
De huizen van Hristina van Suzanne Raes
Landschappen waar niemand van weet (II) van Melle van Essen en Riekje Ziengs
Yvette van Simonka de Jong
 
BESTE LANGE DOCUMENTAIRE
2KM2 ? twee vierkante kilometer stad van Carel van Hees, André van der Hout
Bloody Mondays & Strawberry Pies van Coco Schrijber
Joaquín Sabina ? 19 días y 500 noches van Ramón Gieling   
     
BESTE SOUNDDESIGN
Gert Janssen voor Dunya & Desie
Ed Meijaard, Michiel Mullink, Rens Pluym en Sebastiaan Roestenburg voor Sing
for Darfur
Alex Booy en Huibert Boon voor Winterstilte
 
BESTE MUZIEK
Johan Hoogewijs voor Bloedbroeders
Maarten Spruijt voor The Seven of Daran ? The Battle of Pareo Rock
Michiel Borstlap voor Tiramisu
 
BESTE PRODUCTION DESIGN
Harry Ammerlaan voor Alles is liefde
Vincent de Pater voor Bloedbroeders             
Elsje de Bruijn voor TBS 
 
BESTE CAMERA
Lex Brand voor Alles is liefde
Menno Westendorp voor Het echte leven
Melle van Essen voor The Last Days of Shishmaref
 
BESTE MONTAGE
Peter Alderliesten voor Alles is liefde
Robert Jan Westdijk voor Het echte leven
Dorith Vinken voor Het Zusje van Katia
 
BESTE MANNELIJKE BIJROL
Matthijs van de Sande Bakhuyzen in Bloedbroeders
Loek Peters in Het echte leven
Ton Kas in Vox Populi               
 
BESTE VROUWELIJKE BIJROL
Lies Visschedijk in Alles is liefde
Olga Louzgina in Het Zusje van Katia             
Julia Seijkens in Het Zusje van Katia


BESTE ACTEUR
Erik van Heijningen in Bloedbroeders
Robert de Hoog in Skin      
Theo Maassen in TBS   
 
BESTE ACTRICE
Eva van de Wijdeven in Dunya & Desie
Sallie Harmsen in Het Echte Leven  
Anneke Blok in Tiramisu  
 
BESTE SCENARIO
Kim van Kooten voor Alles is liefde
Robert Jan Westdijk voor Het echte leven   
Jan Eilander en Jolein Laarman voor Het Zusje van Katia
 
BESTE REGIE
Joram Lürsen voor Alles is Liefde
Arno Dierickx voor Bloedbroeders
Mijke de Jong voor Het Zusje van Katia
 
BESTE LANGE SPEELFILM
Alles is liefde, Jeroen Beker en Frans van Gestel (Motel Films/IDTV FILM),
San Fu Maltha (Fu Works), Job Gosschalk (Kemna & Zonen)
Dunya & Desie, Leontine Petit en Joost de Vries (Lemming Film)
Het Zusje van Katia, Hans de Wolf (Keyman Film)


EINDE PERSBERICHT 

 
Onderstaand: juryconsiderans en nominatierapporten
 
Voor meer informatie: 
Nederlands Film Festival
Roos Schregardus, hoofd publiciteit
T 030-2303800
F 030-2303801
E  <mailto:publiciteit@filmfestival.nl> publiciteit@filmfestival.nl
 
30 september 2008
 

JURYCONSIDERANS VAN DE GOUDEN KALF JURY 2008

 
De jury heeft met veel aandacht en toewijding 72 creaties gezien die
meedingen in de verschillende competities van het Nederlands Film Festival.
De jury heeft dagelijks overlegd, van gedachten gewisseld, observaties
genoteerd en gevolgtrekkingen gemaakt. 
De jury heeft dit gedaan vanuit een gedreven belangstelling, uitgaande van
het belang van kunst en cultuur voor een samenleving en met respect voor de
plaats van de kunstenaar als profeet van zijn tijd en van zijn gemeenschap. 
 
Film als cultuuruiting is uiteraard een groepsgebeuren waar ieder talent
zijn plaats heeft en bijdraagt om het geheel om zijn publiek te bereiken met
een boodschap van inhoud, emotie of vermaak. 
Het artistieke element is bijgevolg één onderdeel van het geheel, naast
ambacht, lef, passie en belangstelling voor het publiek.
 
De jury heeft films gezien die sterk financieel ondersteund werden door de
overheid, via het Nederlands Fonds voor de Film, via het CoBO Fonds, via de
omroepen, via buitenlandse fondsen. De jury heeft ook films gezien die
helemaal werden gedragen door private investeerders met geloof in film, met
een vertrouwen in de deugdelijkheid en het ambachtelijk kunnen van de
makers. De jury stelt vast dat zowel van overheidswege als vanuit de markt
een blijvende interesse en een groeiend geloof in de kracht van de
Nederlandse film bestaat. Dit is zeer verheugend. 
 
De jury kan echter niet anders dan oordelen dat de kwaliteit, van inhoud,
van passie, van ambachtelijk en productioneel kunnen, zeer wisselend is. De
jury heeft films gezien die inhoudelijk naar de keel grepen, maar niet
steeds evenwichtig waren gemaakt; de jury heeft films gezien die zeer
degelijk gemaakt en geproduceerd waren, maar die niet vermochten te boeien
of de belangstelling vast te houden. De jury heeft zelfs films gezien die
inhoudelijk, technisch en productioneel volledig ondermaats waren, ondanks
de ? soms substantiële - publieke of private medefinanciering.  
 
Uiteraard is het niet de taak van een jury lijnen uit te stippelen over hoe
films ontwikkeld, gemaakt, en in de markt geplaatst moeten worden, want
duizend bloemen moeten kunnen bloeien, maar de jury kan niet aan de
waarneming ontkomen, dat kennelijk veel filmmakers aan hun lot over worden
gelaten en te weinig kwalitatief worden begeleid in hun zoektocht naar vorm
en inhoud, naar verhalen die de wereld dichterbij brengen, naar emoties die
een publiek kunnen vastgrijpen.
 
Vaak stelde de jury zichzelf de vraag "waarom heeft een fonds hiervoor geld
voorzien, waarom hebben die individuen hun eigen geld hieraan gewaagd,
waarom wil die zender zijn kijkers hier op uitnodigen" en vaak bleef een
antwoord uit. 
 
Zou het gedurfd zijn ons af te vragen of sommige Nederlandse filmmakers wel
ooit buitenlandse films zien, of onze filmmakers wel mee ontwikkelen met wat
zich afspeelt in de samenleving in het algemeen en in de filmwereld in het
bijzonder?
 
Zou het toegestaan zijn te suggereren dat het beleid van de overheid zich
meer moet richten naar samenwerking met onze buitenlandse collega's, niet
alleen om sterkere producties te maken, maar ook om onze verhalen te toetsen
aan andere ogen, om onze cultuur ook uit te kunnen dragen en misschien op
termijn onze plaats terug te veroveren die we ooit bezetten in Europa en
erbuiten?
Zou het aanvaardbaar zijn de zenders dringend uit te nodigen
documentairemakers creatief te laten zijn en hen niet vast te snoeren in een
korset van formats of van goedkope effecten die louter inspelen op de
onmiddellijke reactie van een zeer manipuleerbaar publiek?
 
Het werk van de jury van het Nederlands Film Festival is ongemeen moeilijk.
Geen andere jury moet zoveel zien, moet zo vaak zijn wijze van kijken
aanpassen aan de verschillende onderdelen en moet daarbij nog rekening
houden met de realiteit van de collega's met wie de leden van de jury
doorgaans een nauwe band hebben. 
 
De eensgezinde conclusie van deze jury is, dat ieder van haar leden nog meer
gemotiveerd is om bij te dragen tot de verhoging van de kwaliteit en van de
uitstraling van de Nederlandse film en tot de ontwikkeling van een ambacht
en een industrie van het bewegende beeld in Nederland, in Europa en de
wereld.
 
NOMINATIERAPPORTEN 2008
 

BESTE KORTE FILM 

Akiko van Michaël Sewandono
Gemaakt door jong talent, dat met deze film laat zien dat de makers hun vak
verstaan en passie hebben voor het medium; een sterk stilistisch werk dat je
meevoert in de laatste momenten van bewustzijn.
 
Nummer acht (Everything is Going to Be Alright) van Guido van der Werve
Guido van der Werve weet met één camera-instelling een zeer sterke film neer
te zetten, waarvan het beeld je blijft imponeren. De poging van de
hoofdrolspeler te ontsnappen aan de voortdurende dreiging raakt je en laat
je niet meer los.
 
Rif van Eric Steegstra
Deze korte animatiefilm toont niet alleen het vakmanschap van Eric
Steegstra, maar ook diens passie en liefde voor het vak. Met de door hem
opgeroepen onderwaterwereld weet hij daarmee, alsmede door de prachtige
belichting, de kijker meermalen te ontroeren.
 

BESTE TELEVISIEFILM


Den Helder van Jorien van Nes


Den Helder is een klein, maar aangrijpend verhaal van onvermogen tot
communicatie, van hulpeloosheid tegenover de grote dingen des levens die ons
dagelijks functioneren en ons groeien in een samenleving grondig kunnen
beïnvloeden. De vrijheid die de mens zich aanmeet, lijkt voor deze
personages niet te bestaan. Ze ondergaan wat hen overkomt en laten zich
erdoor sturen in hun houding tot de ander, waardoor het leven onvermijdelijk
een hel wordt. Deze televisiefilm wordt in zijn efficiënte vertelling sterk
gedragen door de hoofdrolspeler Robert de Hoog die ons in zijn stugheid
meesleept tot de dieptes van de ziel van zijn personage. 

De fuik van Mischa Kamp

De Fuik is het onmogelijke maar waargebeurde verhaal van een familie die
wordt gegijzeld door de hallucinante geloofsovertuiging van de vader. Dit
geloof leidt tot volkomen vervreemding en zelfs onvermijdelijk tot moord en
doodslag. De terreur die ouders over hun kinderen uit kunnen oefenen, zonder
hen de kans te laten zich te verzetten, zonder hen de mogelijkheid te bieden
alternatieven te ontwikkelen, wordt hier op bloedstollende wijze verteld. De
titel suggereert het hele verhaal, er is geen weg terug en de enige uitweg
is de dood: lichamelijk, geestelijk of verstandelijk. De uitzichtloosheid
van de gebeurtenis is voor de kijker snel duidelijk, maar deze vertelling
met de metafoor van de zigzagreis door België waar een geograaf zijn weg bij
zou verliezen, doet ons in spanning uitkijken naar de afloop van deze
kruisgang.
 

Ooit van Jaap van Heusden

Films over gehandicapten gespeeld door acteurs zijn zelden overtuigend. Deze
film is zo overtuigend dat het pijn doet, de karaktertekening door Barry
Atsma. De kracht van het scenario, het repetitieve van het verhaal, de
soberheid van de camera dragen allemaal bij tot een sterke kijkervaring die
blijft hangen en die overtuigt. De realiteit van de personages is er één van
duizenden families die verborgen of teruggetrokken hun leven leiden en dat
van hun gehandicapte naasten zin trachten te geven. Dit verhaal is een hulde
aan hen die meer betekenen voor de machtelozen dan veel machtigen voor de
gemeenschap.


BESTE KORTE DOCUMENTAIRE 

De huizen van Hristina van Suzanne Raes
Wat vertelt het briefje dat wij schreven aan de werkster die ons helpt in de
huishouding? De huizen van Hirstina gaat ogenschijnlijk over een klein
onderwerp, maar de regisseuse laat met weinig middelen zien hoe verloren een
immigrant zich in ons land en tussen onze muren kan voelen.
 
Landschappen waar niemand van weet (II)  van Melle van Essen en Riekje
Ziengs
Deze film is een documentaire die op zeldzame wijze de ziel van de
geportretteerden blootlegt, niet alleen in woord maar vooral in de prachtige
en indringende beelden. Het is een film die telkens weer ontroert wanneer we
heimelijk mee mogen kijken over de schouder van de kunstenaar. En dat is wat
documentaire moet doen: laten zien wat we zonder de makers nooit te zien
zouden krijgen.
 
Yvette van Simonka de Jong
Het kost veel tijd en inspanning om een dwarse, Lonsdale puber te filmen in
haar meest moeilijke dagen. Simonka de Jong slaagt er in om het vertrouwen
van de stoere, onverschillige Yvette te winnen en dit vertrouwen nimmer te
misbruiken.
 
BESTE LANGE DOCUMENTAIRE 
2KM2 ?Twee vierkante kilometer meter stad van Carel van Hees  en André van
der Hout
Met veel geduld voor de dingen en een buitengewoon gevoel voor de schoonheid
van het alledaags, laat deze film zien wat er zich allemaal letterlijk in
deze twee vierkante kilometer van Rotterdam afspeelt. Het is niet meer en
niet minder dan dat. En daarmee is het niet alleen een zuivere film, maar is
hij eveneens meeslepend in zijn eenvoud.
 
Bloody Mondays & Strawberry Pies van Coco Schrijber
Het getuigt van groot lef om een film als deze te maken, alleen al omwille
van het dwarse uitgangspunt. In een filmische zoektocht naar het waarom van
het alledaagse menselijk handelen neemt Coco Schrijber de toeschouwer mee
naar een wereld waar meer vragen dan antwoorden zijn. 
Deze film getuigt van groot vakmanschap, maar wat nog belangrijker is; het
is een film die je nog dagen in verwondering achterlaat en telkens weer
nieuwe vragen oproept.
 
JoaquÍn Sabina -19 dÍas y 500 noches van Ramón Gieling
Een ware auteursdocumentaire waarin je in elke scène de betrokkenheid voelt
van de maker met zijn onderwerp. Ramón Gieling houdt van de muziek van de
Spanjaard Sabina en ontrafelt in zijn documentaire haarfijn wat muziek voor
mensen kan betekenen. Een ode aan het leven en aan de muziek die ons troost
en bijstaat in de dagen die voorbij gaan.

 


BESTE SOUND DESIGN

Gert Janssen voor Dunya & Desie
Wanneer in een film dynamiek en subtiliteit samenkomen  is een evenwichtige
balans in het geluid niet enkel een pré, maar kan het ook datgene toevoegen
wat vaak nog steeds vergeten wordt. In Dunya & Desie is de sound design van
Gert Janssen een schoolvoorbeeld van deze combinatie waar dynamiek en
eenvoud de cast en het beeld als geheel ondersteunt en versterkt.
  
Ed Meijaard, Michiel Mullink, Rens Pluym en Sebastiaan Roestenburg voor Sing
for Darfur.
Inzet, kwaliteit, en visie; als dit de norm wordt voor toekomstig werk van
dit team, dan is de sound design in Sing for Darfur een uitstekend voorbeeld
hiervan. In deze film wordt niet alleen een belangrijk element toegevoegd
door het geluidsontwerp, er wordt zelfs een nieuwe norm gecreëerd voor een
genre als Sing for Darfur. De inzet voel je, de kwaliteit hoor je, en die
visie is fris en vernieuwend.

Huibert Boon en Alex Booy voor Winterstilte
Wanneer veel dingen weinig zeggen, zeggen weinig dingen nog veel meer.  De
verbeelding van de stilte kun je op vele manieren vormgeven en geluid is
daar een essentieel onderdeel van. In Winterstilte is het dan ook deze
combinatie van stilte en vorm die de film tot een haast poëtische ervaring
maakt. Wonderschoon.
 
BESTE MUZIEK 
Johan Hoogewijs voor Bloedbroeders
In deze film wordt de spanning niet op een traditionele manier door de
muziek opgevoerd. Het werk van Johan Hoogewijs getuigt van subtiliteit en
sluit tevens voortreffelijk aan bij de composities van Schubert. Zo weet hij
de spannende momenten in Bloedbroeders een extra geladenheid mee te geven,
zonder deze aan de kijker op te dringen.

Maarten Spruijt voor The Seven of Daran ? The Battle of Pareo Rock
Deze jonge componist heeft de jury aangenaam verrast door zijn magistrale
muzikale ondersteuning van deze bijzondere film, die voor veel medewerkenden
een debuut betekende. Bij de fascinerende beelden van zuidelijk Afrika is de
muziek geheel in overeenstemming met het prachtige camerawerk.
 
In het algemeen acht de jury het een verheugende ontwikkeling dat zich dit
jaar een nieuwe generatie van filmcomponisten aandient.
 
Michiel Borstlap voor Tiramisu
De muziek voor deze onderhoudende film is gecomponeerd door Michiel
Borstlap, die algemeen erkend wordt als misschien wel de beste jazzpianist
van Europa. Als componist van filmmuziek was hij, althans bij deze jury,
onbekend.  De manier waarop hij Tiramisu muzikaal heeft ondersteund heeft
grote indruk gemaakt. Zijn muziek is modern en zeer aangenaam in het gehoor
liggend. Met veel genoegen geeft de jury deze nominatie.

BESTE PRODUCTION DESIGN 

Harry Ammerlaan voor Alles is liefde


Harry Ammerlaan weet perfect invulling te geven aan de verscheidenheid en
diversiteit van de vele karakters, locaties en emoties in deze film. De
personages en locaties versterkten elkaar en hij heeft Alles is liefde een
prachtige production value gegeven waardoor de grootse uitstraling van deze
film mede als zijn verdienste gezien kan worden.

Vincent de Pater voor Bloedbroeders

Vincent de Pater weet met zijn production design een benauwende en
beklemmende wereld te scheppen; met vakmanschap en precisie geeft hij
uitdrukking aan de tijdgeest van de jaren zestig van de vorige eeuw.
 

Elsje de Bruijn voor TBS

Met minimale middelen weet Elsje de Bruijn tot in het kleinste detail de
juiste toon te vinden: verhaal en design zijn een prachtige eenheid. Geen
enkele keer zit zij ernaast met de keuze van inrichting, locatie en
toonzetting. Een knappe prestatie.
 
BESTE CAMERA

Lex Brand voor Alles is liefde


Lex Brand weet Amsterdam om te toveren tot een visueel grootse en levendige
stad. Zijn cameravoering is lichtvoetig en zijn kleur- en lichtgebruik
passen perfect bij het genre van de romantische komedie en geeft Alles is
liefde een absolute meerwaarde.

Menno Westendorp voor Het echte leven

Door het camerawerk van Menno Westendorp ben je als kijker onderdeel van de
film zonder dat de cameravoering dwingend is. Hij geeft de kijker de ruimte
om het beeld te onderzoeken en in de grote mise-en-scènes weet hij een
zorgvuldige en rijke belichting toe te passen, terwijl het voor de kijker
naturel blijft.
 

Melle van Essen voor The Last days of Shishmaref

Met zijn vakmanschap weet hij reliëf te brengen in het Noordpoollandschap en
het drama van de hoofdpersonen op subtiele wijze naar boven te halen. Met de
schaarse middelen die de cameraman van een documentaire tot zijn beschikking
heeft, weet Melle van Essen iedere keer weer grootse cinema te maken.
 

BESTE MONTAGE 


Peter Alderliesten voor Alles is liefde

De editor van deze film heeft de bedoelingen van de makers zeer goed
begrepen. De
De vele scènewisselingen zijn uitstekend gemonteerd tot een coherent en
compact geheel, waardoor het publiek voortdurend in staat blijft de diverse
verhaallijnen te volgen. Mede door het vakmanschap van Peter Alderliesten is
Alles is liefde een zeer complete film geworden.

Robert Jan Westdijk voor Het echte leven
In deze bijzondere film, met Droste-effect, is de montage van uitzonderlijk
belang. 
Het risico bestaat namelijk dat het publiek niet goed begrijpt wat zich op
het witte doek afspeelt. Robert Jan Westdijk is er op sublieme wijze in
geslaagd dit gevaar te elimineren door zijn zeer zorgvuldige en virtuoze
manier van monteren. Hierdoor blijft het tempo van de film gehandhaafd en is
het voor de goede waarnemer volkomen helder hoe de film in elkaar steekt.  
 

Dorith Vinken voor Het Zusje van Katia

Dorith Vinken stond het voorgaande jaar al in de belangstelling bij de jury.
Ook dit jaar valt haar een nominatie ten deel vanwege de buitengewoon
bekwame en rustige wijze waarop zij Het Zusje van Katia heeft weten te
monteren en daarmee het indringende karakter van het verhaal en de film op
een natuurlijk manier volgt en versterkt. 

BESTE MANNELIJKE BIJROL
Matthijs van de Sande Bakhuyzen in Bloedbroeders
Op bijzondere wijze en zeer overtuigend geeft Matthijs van de Sande
Bakhuyzen gestalte aan een koelbloedig, charismatisch moordenaar. De
precisie waarmee hij de nonchalance van een jongen uit de betere kringen
weet neer te zetten, in combinatie met de onderhuidse spanningen en driften
van het personage, geven blijk van een uitzonderlijk acteertalent. Een
belofte voor de toekomst.

Loek Peters in Het echte leven
Even zou je denken dat Loek Peters in het echte leven een gripper is, zo
geloofwaardig speelt hij zijn rol van crewlid die per ongeluk als acteur in
een film belandt. Ontroerend en hilarisch is zijn personage, ontwapenend en
innemend is zijn acteerprestatie. Door de kracht van het spel van Loek
Peters komt de hele film plots in een ander daglicht te staan en komt het
acteerwerk van de excellente hoofdrolspelers nog meer tot hun recht. Een
waarachtig zeer mooie bijrol gespeeld door een veelbelovend acteur.

Ton Kas in Vox Populi
Ton Kas speelt de stem van het volk. Zijn interpretatie van een Jordanese
autohandelaar is tegelijk hilarisch en hysterisch. Zijn spel is scherp, zijn
timing fenomenaal. Ton Kas heeft een zeer groot komisch talent. Hij is de
spil van de film en weet elke scène waar hij in voorkomt op een hoger plan
te trekken door zijn weergaloos energieke en perfecte spel.
 
BESTE VROUWELIJKE BIJROL 

Lies Visschedijk in Alles is liefde

Op kordate, charmante en zeer overtuigende wijze leidt Lies Visschedijk ons
het mozaïek van Alles Is Liefde in. Met ogenschijnlijk gemak zet zij een
cruciale, en op het eerste oog niet erg dankbare, rol neer aan het zo
belangrijke begin van deze buitengewoon geslaagde film.


Olga Louzgina in Het Zusje van Katia

Met een overrompelend gemak dat talent, intelligentie en zelfkennis
verraadt, zet Olga Louzgina een zeer overtuigende dolende moeder neer,
verstrikt geraakt in de gecompliceerde harde werkelijkheid van haar
chaotische leven.
 

Julia Seijkens in Het Zusje van Katia

Nieuwkomer Julia Seijkens zet in één klap een type actrice neer die we in
Nederland helaas niet zo vaak tegen komen: streetwise, buitengewoon sexy en
soepel in haar lijf, direct in haar blik en bovenal in staat volkomen
oprecht liefdevol en naïef te zijn. Een verrukkelijke ontdekking die hierna
hopelijk nog in vele films te zien zal zijn.
 
BESTE ACTEUR

Erik van Heijningen in Bloedbroeders

Erik van Heijningen heeft in Bloedbroeders de ondankbare rol om vanuit een
ondergeschikte positie op te boxen tegen een drietal acteurs die heel
dankbare en spectaculaire personages mogen spelen. Hij vertolkt de
ontwikkeling van een gezagsgetrouwe "brave" jongen via een gefascineerde
meeloper tot een initiatiefnemer die uiteindelijk het deksel op de neus zal
krijgen. De cirkel die zijn personage mee en rond moet maken is op elk
ogenblik herkenbaar en wordt uiterst zorgvuldig gebracht. Deze
ogenschijnlijk eenvoudige rol is van een grote complexiteit, die Erik van
Heijningen op grootse wijze weet vorm te geven.

 


Robert de Hoog in Skin

Robert de Hoog zet in Skin een personage neer dat in al zijn complexiteit en
evolutie voortdurend en prangend herkenbaar en geloofwaardig blijft. De
innerlijke strijd, de rebellie, de woede, de angst en het lijden worden
telkens met naar de keel grijpende precisie uitgedrukt. Robert de Hoog is
ontegensprekelijk een nieuw soort acteur die verder gaat dan vertolken, maar
die beleeft en inleeft en daarvoor niet slechts put uit de Nederlandse
acteertraditie, maar duidelijk een band heeft met de Britse collega's die
regisseurs als Mike Leigh, Ken Loach en anderen hebben geholpen bij de
ontwikkeling van hun indrukwekkende oeuvre.
 

Theo Maassen in TBS

Theo Maassen is beslist geen nieuwkomer in de Nederlandse film, maar hij
kreeg hier de kans een film helemaal te schragen en hij doet dat magistraal.
De timing, nodig om een thriller geloofwaardig te maken, beheerst hij hier
volkomen en hij weet ons te doen geloven in elke ontwikkeling of elk spel
van zijn personage: de gedweeë gevangene, de opstandeling, de vluchteling,
de moordenaar, de kameraad, telkens wordt het publiek op het verkeerde spoor
gezet. Hij slaagt erin een totaal verwerpelijk personage zo menselijk te
maken dat het publiek lange tijd aan zijn kant blijft staan en blijft
geloven in, of hopen op zijn loutering. 
 
BESTE ACTRICE 
Eva van de Wijdeven in Dunya & Desie
Eva van de Wijdeven weet met een oogopslag en een klein lachje een
innerlijke wereld te creëren van een volledig geloofwaardig personage van
wie je vanzelf van gaat houden. Haar timing is perfect en haar
uitgebalanceerde acteerprestatie die zich heen en weer begeeft tussen
grillig, energiek en zeer ingetogen spel getuigen van groot vakmanschap. 

Sallie Harmsen in Het Echte Leven  
De ontdekking van 2008! Sallie Harmsen is een actrice van groot formaat. Het
naturel van haar spel en het schijnbare gemak waarmee zij haar karakter in
de film gestalte geeft duiden op een groot talent. Wij hopen in de toekomst
nog veel van haar te zien.
 

Anneke Blok in Tiramisu  

Anneke Blok is de Gena Rowlands van de Lage Landen. In Tiramisu speelt zij
een grootse actrice op haar retour, een vrouw met een gebroken hart die
intens verdriet heeft maar dit aan niemand wil laten zien én een vrouw die
zich op het toneel volledig geeft en de wereld zonder gene haar
kwetsbaarheid toont. De precisie waarmee Anneke Blok de verschillende kanten
van dit personage vormgeeft laat zien wat een geweldige actrice zij is. 

BESTE SCENARIO 

Kim van Kooten voor Alles is liefde

Humor in de Nederlandse film is van oudsher een heikele zaak. Maar met
verrukkelijke situaties en heerlijke dialogen slaat Kim van Kooten zich
onovertroffen door de verhaallijnen die door Job Gosschalk werden
aangeleverd. De kwaliteit, frisheid en elegantie van het scenario kan
werkelijk wedijveren met zijn beste buitenlandse soortgenoten.
 

Jan Eilander en Jolein Laarman voor Het Zusje van Katia

Subtiel en in zijn kleinheid groots, zo zou je het scenario kunnen
omschrijven dat de stevige basis vormt voor Het Zusje Van Katia. Sociaal
bewogen door zijn inhoud, subtiel door de overal voelbare subtekst ? helaas
een vrij unieke eigenschap in het huidige Nederlandse scenario waar alles
vooral eerst is wat het is - en altijd vol liefde en begrip voor de soms
ondoordachte, hulpeloze en hopeloze daden van zijn complexe karakters.
 

Robert Jan Westdijk voor Het echte leven

Structuur is alles in een scenario. Met veel bravoure en een wiskundige
precisie heeft de scenarist van Het Echte Leven de twee over elkaar heen
buitelende situaties tot een vloeiend geheel weten om te toveren. De
frisheid en het enthousiasme werken bijzonder aanstekelijk. 

BESTE REGIE 

Joram Lürsen voor Alles is liefde

Het consequent bewaren van de juiste toon is voor een regisseur één van de
belangrijkste en moeilijkste taken. Daarmee staat of valt een film. Wie dat
met zo veel elan en verve presteert in een film die zoveel acteurs van
allerlei pluimage kent in vele verschillende verhaallijnen, is simpelweg een
meester.
 

Arno Dierickx voor Bloedbroeders

Tot in elk klein detail is deze conventionele film verzorgd: niet alleen de
cameravoering, de art direction en het muziekgebruik, maar ook de prestaties
van de acteurs zijn van hoge kwaliteit. Regisseur Arno Dierickx heeft zijn
ambacht zeer goed onder de knie, een metteur-en-scène van de eerste orde.
 

Mijke de Jong voor Het Zusje van Katia

In de kleinste bijrol voelen we nog de kwaliteit van deze regisseur die met
zachte, doch stevige hand de acteurs, professioneel of amateur, naar grote
hoogten weet op te stuwen. In elke scène slaagt Mijke de Jong erin de
subtekst van het scenario naar boven te krijgen: een zeer geslaagde regie
van een oorspronkelijk regisseur die met recht een auteur genoemd mag
worden.
 
BESTE FILM 

Alles is liefde, Frans van Gestel, Jeroen Beker (Motel Films/IDTV Film), San
Fu Maltha (Fu Works) en Job Gosschalk (Kemna & Zonen)

Alles is liefde is een ensemble film die verschillende verhalen binnen een
raamsituatie tot ontwikkeling laat komen. Het verhaal is eenvoudig,
herkenbaar, aansprekend, hartverwarmend en uitermate goed gedoseerd. Een
indrukwekkende cast brengt het geheel tot een boeiend spektakel dat de
kijker met warmte vult en hem verenigt met de titel van de film. Een
sprankelende regie die er in slaagt alle acteurs tot hun recht te laten
komen en niemand onder tafel te laten spelen. Een efficiënte cameravoering,
aangepaste muziek en vlotte montage maken deze film tot een hoogtepunt in de
recente Nederlandse filmproductie. 

 


Dunya & Desie, Leontine Petit en Joost de Vries, Lemming Film

Als orgelpunt van een succesvolle televisieserie een bioscoopfilm maken die
de levens van de hoofdpersonages samenvat en kadert is een indrukwekkende
gok. De makers zijn er evenwel meesterlijk in geslaagd om deze uitdaging tot
een goed einde te brengen. Dunya & Desie is een sprankelende film met een
boodschap van begrip en aanvaarding die de jongeren op ongeforceerde wijze
een aantal waarden aanreikt en levenslessen meegeeft die in jeugdfilms
zelden zo geloofwaardig en als het ware terloops worden verwerkt. 

 


Het zusje van Katia, Hans de Wolf, Keyman Film

Deze moedige film over de dagelijkse strijd tot overleven van een
viervrouwschap van oma, moeder, tiener en kind ontroert in zijn echtheid en
zijn eenvoud. Verteld vanuit het perspectief van een jong meisje dat op haar
wijze zoekt naar liefde en erkenning en die haar zus en moeder observeert in
hun strijd om te overleven, waarbij liefde slechts koopwaar is, die wordt
uitgestald en weggeworpen. De onmogelijkheid van haar familieleden om nog
energie op te brengen om te zoeken naar de noden van het meisje, niet uit
gebrek aan wil, aan genegenheid of begrip, maar uit onmacht tot empathie,
gevangen als ze zijn in hun draaiwiel van overleven. Het is een film die
beklijft, die aanspreekt en die pijnigt. Het is noodzakelijke cinema.



 
 
______________________________________________________
* Verspreid via nettime-nl. Commercieel gebruik niet
* toegestaan zonder toestemming. <nettime-nl> is een
* open en ongemodereerde mailinglist over net-kritiek.
* Meer info, archief & anderstalige edities:
* http://www.nettime.org/.
* Contact: Menno Grootveld (rabotnik@xs4all.nl).